რაღც ისეთზე..

არ ვიცი რაღც ისეთ ხასიათზე ვარ, ზედმეტად მშვიდ და ამაღლებულზე.. თან რაც მთავარია არ ვიცი რატომ.. ხანდახან ვუფიქრდები და ვხვდები რომ იმაზე მეტ ადამიანს ვუყვარვარ ვიდრე მე მგონია : ძალიან მსიამოვნებს და მეც ადამიანები თნდაათან იმაზე უფრო მიყვარდება ვიდრე შიძლება ნამდვილ ადამიანს უყვარდეს ხანდახან ადამიანები გულს გვტკენენ თუმცა იზრდები და ხვდები რომ იმ ადამიანზე ბევრად მაღლა დგახარ და უნდა აპატიო რადგან მას მეტი არ ესმის.. ^^ხშირად მეუბნებიან რომ ვარ ჰუმანური.. თუმცა არავინ იცის რის ფასად მიჯდება ეს ჰუმანურობა.. ხშირად ადამიანს კბილები იმისთვის სჭირდება რომ ენა წინ არ გამოუშვას.. ვარჯიშივით არის და ინტერესივით რამდენ ადამიანს გაუკეთბ კარგს... თანდათნ გითრევს აზარტში ვარდები და მექალთანესავით ითვლი ”ნადავლებს” ალბათ ეს ლოიალურობის და ჰუმანურობის შიზოფრენიაა თუმცა მე მომწონს.. აი იცით როგორ არის? გემრიელ ტორტის ნაჭერს რომ ჩაკბეჩ და რომ ვეღარ ჩერდები სანამ იმ ნაჭერს ბოლომდე არ დაამთავრებ

ახლა ინეტში რაღაცებს ვათვალიერებდი და არ შემეძლო რომ არ დამედო ყველაზე მაგარი ის არის რომ უკან ბიჭი რომ მოდის ის არ ეხმარება აგრძლებს პოდიუმზე სიარულს =)))

მოკლედ ეს იყო ჩემი 17 თებერვლის პოსტი და აბა ხეთ : )))