მოვკვტი მე მგონია :)))

დღეს მთლი დღეა დავდივარ დავდივარ და კიდევ უფრო ’ხშირად’ დავდივარ.. დროის შეგრძნება დავკარგე. . . იმდენად მინდა ერთ დღეში ყველაფერი ჩვატიო რომ თანდათნ უფრო ხშირად ვფიქრობ იმაზე რომ ძილში ადამიანი იმაზე ბევრ დროს ხარჯავს ვიდრე უსაქმურობაში..
სამსახურის შემდეგ, დაქალს გავყევი სიმღერაზე... სასოფლოს იქით ვიყავით, პირველად ვიყავი იმ უბანში და რაღაც საყურე, ხელს წამოვაყოლე :საყურისგიჟიიაკო:
5-ზე მისულებმა რვისთვის ძლივს დავახწიეთ იმ ქალისგან თავი... სახლში რომ მოვედი ფეხებს ვერ ვგრძნობდი და მერე გამახსენდა რომ ცხრის ნახევარზე ინგლისური მქონდა დაახლოებით ასეთი სისწრაფით გავქანდი... რომ მივედი შესასვლელიდანვე ის ქალი წყლებს მაწვდიდა
მეერეე მოოვრჩი და სახლში რო მოვფოფხდი (სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით) დამირეკეს და გარეთ გამათრიეს...
პირველი იყო დაწყებული რომ მოვბრუნდი და ახლა ასეთ მდგომარეობაშჳ ვარ 12ში გამოცდა მაქვს და ეკონომიკის პრინციპებს თავს ვაკლავ
ხვალ 7-ზე ვარ ასადგომი ჩვეული გაზაფხულის რიტმი მიხმობს ზამთრის ბოლო თვეს...
არადა როგორ მიყვარს ამ დროს ძილი თუმცაღ ბოლოს მაინც იმ დასკვნამდე მივდივარ: ”მე ყველაფერს შევძლებ, ყველაფრის მიუხედავად რაც არ უნდა მოხდეს და რაც არ უნდა დიდი დაბრკოლება შემექმნას !!!!!!”